Elias vs Bobby Lashley w Miracle on street fight

Zwycięzca – Elias

Heath odczytuje listy dzieci do Świętego Mikołaja. Wszystkie piszą tylko o jednym. O tym, by Rhyno odzyskał pozycje w rosterze. Slater wyraża ogromną chęć, by magia Świąt uczyniła co do niej należy.

The Revival vs Bobby Roode & Chad Gable (c) w starciu o mistrzostwo dywizji TT

Artykuł RAW 24.12.2018 – WYNIKI pochodzi z serwisu WrestleOne.

Do ringu zmierza była już mistrzyni kobiet SmackDown – Becky Lynch. Mówi, że nie obchodzi jej kto prowadzi show, gdyż The Man nim zarządza. Nie interesuje jej to co dzieje się obecnie na zapleczu. Irlandka mówi, że chce dopaść Rondę Rousey od kiedy ta dołączyła do WWE i zwróciła jej uwagę w szatni. Podczas TLC nie miała jednak przyjemności jej uderzyć w twarz. Rozbrzmiewa theme Charlotte Flair, która zmierza do ringu. Mówi do Becky, aby wybrała sobie numerek, po czym daje jej nr 2, gdyż to Flair jest numerem 1. Becky mówi, że te czasy, gdy była zza Flair już dawno minęły. Jednak Charlotte odpowiada, że zawsze będzie za nią, dodając, iż gdyby nie Ronda, to byłaby już ośmiokrotną mistrzynią kobiet. Zawodniczkom przerywa Asuka, która mówi, aby zapomnieli o Rondzie, bo to Asuka jest teraz mistrzynią. Flair mówi, że powinna dziękować obecnej mistrzyni RAW, bo tylko dzięki niej wygrała. Becky dodaje też od siebie, że nigdy by nie przegrała z Asuką.

Na arenę wchodzi Vince McMahon, który życzy wszystkim Wesołych Świąt! Mówi do Becky, aby się trochę uspokoiła, bo zachowuje się niestosownie. To samo tyczy się Charlotte, która nie powinna zganiać winy na Rondę, gdyż każdy może interweniować w pojedynek. Vince pyta się Asuki, czy chce bronić dzisiaj swojego tytułu. Japonka wygląda na zadowoloną. Przeciwniczką okazuje się… Naomi.

WWE SmackDown Women’s Championship Mathc: Asuka (c) pokonała Naomi

Przenosimy się poza arenę. Widzimy Miza stojącego przed pokojem Vince’a McMahona. Puka do drzwi, a ten mu otwiera i pyta o to, dlaczego pukał w taki sposób. Miz chce wiedzieć, gdzie jest Shane, a ten mu mówi, że nie może wyjść z gry. Miz oświadczył, że jest najbardziej lojalną gwiazdą jaką mają. Gdy trzeba coś zrobić, to on to robi. Kontynuuje swoje rozważania o teamie z Shanem, który byłby najlepszy na świecie i prosi go o błogosławieństwo. Vince nie chce tego zrobić, ale da mu szansę, by udowodnił coś przed samym sobą. Vince wybierze team, a on znajdzie partnera.

Jeff Hardy zmierza do ringu. Mówi, że słuszał, iż Samoa Joe chce go przeprosić. Przyznaje mu jednak rację, co do słów z zeszłego tygodnia. Był słaby i popełniał błędy, ale teraz też je robi. On chce usłyszeć te przeprosiny twarzą w twarz. Samoa Joe wychodzi i mówi, że jest mu przykro, bo musiał go okłamać. Joe zna Jeffa od dłuższego czasu. Każdy się martwi, bo to będą święta, a słaba natura Jeffa będzie musiała uważać na jego demony. Jeff odpowiada, że czym dłużej o nim wspomina, tym bardziej nie zamierza się cofać. Przejrzał Samoa, gdyż wypomina wszystkim ich słabości, bo sam coś ukrywa. Czy coś go trapi? Może to, że nie zdobył mistrzostwa przez te 2 lata w WWE? Joe chce zaatakować Hardy’ego, lecz ten odpiera cios i wykonuje Twist od Stunner.

Mixed Tag Team Match: Mandy Rose i The Miz pokonali R-Trutha i Carmelle

Widzimy Usos wchodzących na ring. Mówią, że nie obchodzą ich te zmiany, gdyż to oni prowadzą ten program. Nie zostali przypięci na TLC, więc chcą, aby The Bar do nich wyszło. Na arenie pojawia się jednak powracający team – The Club. Uważają, że każdy z uczestniczących teamów na TLC jest świetny i wykręcają świetne walki, lecz po obejrzeniu ich Rap bitwy, gdy oni byli  nieobecni przez 4 miesiące, muszą tu posprzątać. Jimmy mówi, że nie są powodem ich nieobecność i lepiej żeby odeszli, i się nie mieszali.

Tag Team Match: The Usos pokonali The Club – przez DQ

Podczas walki, na arenę weszli obecni mistrzowie Tag Team Smackdown – The Bar, którzy chcieli trochę rozproszyć walczących. Do ringu wbiegli jednak członkowie SAnitY i zaatakowali oba teamy. Gdy Ci zeszli z ringu, mistrzowie również postanowili dołożyć coś od siebie.

Daniel Bryan udaje się do ringu. Po raz kolejny powtarza, że zabił “Yes” dodając, że na TLC zniszczył “dom” zbudowany przez Stylesa. On nie chce jednak niszczyć, lecz tworzyć coś lepszego – nowy, lepszy świat. Mówi, że fanom może się to nie spodobać, gdyż nie lubią zmian. Nadal będą bezmyślnymi konsumentami, nawet jeśli mieliby zniszczyć planetę dającą im życie. Mówi on publiczności, że Frenso (miasto, w którym odbywa się SmackDown) jest najbardziej zanieczyszczonym miejscem w Kalifornii. Opowiada również o samokształceniu, który jest najlepszym sposobem edukacji, która nie zadziała na ludzi napompowanych GMO.

Tag Team Match: Mustafa Ali i AJ Styles pokonali Daniela Bryana i Andrade “Cien” Almasa

Artykuł SMACKDOWN LIVE 19.12.2018 – WYNIKI pochodzi z serwisu WrestleOne.

Tygodniówkę otwiera sam prezes federacji. Wraz ze swoja córką, synem oraz zięciem zapowiadają, ze przejmują kontrolę na RAW i SmackDown. Zrozpaczony Baron Corbin wybiega na arenę, by błagać o jeszcze jedną szansę. Dostaje ją. Decyzją “Authority” pozostanie nim, o ile pokona swego dzisiejszego przeciwnika, Kurty’a Angle’a.

Baron Corbin vs Curt Angle

W wyniki roztrzepania Triple H’a, zapomniał on, że pojedynek ten miał być Handicap’owy.

Zmiana stypulacji.

Baron Corbin vs Kurt Angle & Bobby Roode & Chad Gable & Apollo Crews

Na arenę wkracza kolejny roztrzepany, Shane i ogłasza, że pojedynek ten miał być pojedynkiem bez żadnych zasad.

Zmiana stypulacji.

Baron Corbin vs Kurt Angle & Bobby Roode & Chad Gable & Apollo Crews w no DQ matchu

Zwycięzcy – Kurt Angle & Bobby Roode & Chad Gable & Apollo Crews.

Dolph Ziggler vs Finn Balor

Drew atakuje Balora, a następnie Ziggler’a.

Zwycięzca przez dyskwalifikację – Finn Balor

Promo Deana Ambrose’a po zdobyciu pasa IC.
Po krótkiej “pyskówce” ze strony mistrza w kierunku Setha, ogłasza on Open Challenge o swój tytuł dla każdego, kto nie nazywa się Rollins. Zjawia się jedynie Tyler Breeze.

Dean Ambrose (c) vs Tyler Breeze o tytuł mistrza IC

Zwycięzca i nadal panujący mistrz – Dean Ambrose

Po walce Seth dodaje od siebie jeszcze kilka groszy w stronę Setha. Rozbrzmiewa muzyka niedawnego mistrza IC, jednak nigdzie go nie ma. Znajduje się po paru chwil;ach, atakując Dean’a z zaskoczenia.

Segment z Backstage. Meverick wtrąca się w rozmowę Shane’a. Uważa, że AoP powinni mieć szanse na rewanż. Taką także dostają. Jeśli pokonają Revival, Lucha House Party i B-Team, otrzymają pojedynek rewanżowy.

Lashley i Rush w ringu wraz ze zniszczona gitarą Elias’a. Lio zapowiada występ towarzysze, jednak ten zamiast grać rozpoczyna pokaz mięśni., Obaj panowie zostają zaskoczeni od tyłu przez Driftera’.

Lucha House Party vs The Revival vs Authors of Pain vs B-Team o miano pretendentów do pasów TT

Zwycięzcy – The Revival

Ronda pokazuje się w ringu, jednak nie po to, by wytłumaczyć swe ostatnie zachowanie. Definiuje ona pojęcie “Prawdziwa mistrzyni” i opowiada o tym jak to ta powinna być przykładem i budować dywizję. Waleczna Rousey rzuca już drugi na tej gali Open Challenge. Jednak kandydatek jest zbyt wiele, więc Stephanie interweniując, podejmuje decyzję, że Ronda zmierzy się w przyszłym tygodniu ze zwyciężczynią dzisiejszego Gountlet Match’u.

8 women gauntlet match o miano pretendentki do tytułu mistrzyni dywizji kobiet na Raw

Bayley vs Alicia Fox
Bayley vs Dana Brooke
Bayley vs Mickie James
Ember Moon vs Mickie James
Ember Moon vs Natalya
Ruby Riott vs Natalya
Natalya vs Sasha Banks

Zwyciężczyni i pretendentka do tytułu – Natalya

Wychodzi Ronda i gratuluje przyjaciółce.

Artykuł RAW 17.12.2018 – WYNIKI pochodzi z serwisu WrestleOne.

KICK-OFF

WWE Cruiserweight Championship – Buddy Murphy (c) vs. Cedric Alexander

Pierwsza walka gali należała do dywizji Cruiserweight, gdzie to obecny mistrz tej dywizji, Buddy Murphy, podjął byłego mistrza, Cedrica Alexandra.

Pojedynek jak przystało na tą dywizję był dynamiczny. Oczywiście nie brakowało tutaj momentów zastoju, natomiast chwilę później były one rekompensowane szybkimi akcjami (m.in błyskawiczną serią ciosów i finisherami). Ostatecznie pojedynek zakończył się po tym, gdy to po wykonaniu swojego finishera, Cedric Alexander nie zdołał odliczyć Buddiego do trzech (powód: położenie nogi na dolnej linie), natomiast ten wykorzystał moment zdezorientowania Cedrica, podciął go tak, że ten uderzył w dolny narożnik i wykonał swoją akcję kończącą. Po wykonanym finisherze, Buddy przypiął Cedrica i odliczył go do trzech.

Zwycięzca – Buddy Murphy

—

Elias vs. Bobby Lashley (Ladder Match)

Drugi pojedynek odbył się na zasadach “ladder match’u”, czyli wygrać można było go tylko poprzez ściągnięcie przedmiotu zawieszonego nad ringiem (w tym przypadku gitary Eliasa).

Walka w zasadzie była wyrównana i od tego zacznijmy na początku. Przez cały pojedynek Panowie wymieniali się posiadaniem prowadzenia, gdzie w większości, Bobby uzyskiwał go przez interweniowanie Lio Rusha, a Elias poprzez wywalczenie go. Pojedynek zakończył się w momencie kiedy to Bobby jak i Lio zostali powaleni przez Eliasa, a ten wspiął się na drabinę i zdjął gitarę. Po zdjęciu gitary, Elias planował użyć jej na Bobbim, jednakże plany pokrzyżował mu Lio, który to wskoczył na niego, wytrącając mu tym samym gitarę. Następnie Bobby zaatakował Eliasa a Lio Rush wykonał na nim potężny splash. Ostatecznie pomimo wygranej walki, to Elias leżał u nóg Lashleya oraz Lio Rusha.

Zwycięzca – Elias

GALA GŁÓWNA

WWE Mixed Match Challenge Final – R-Truth & Carmella vs. Jinder Mahal & Alicia Fox

Trzeci pojedynek gali, a zarazem pierwszy karty głównej, odbył się na zasadach “Mixed Match”, a stawką była wejściówka z numerem 30-stym podczas Royal Rumble match’u 2019.

Pojedynek rozpoczął się na korzyść R Trutha i Carmelli. Podczas ich przewagi nie działo się nic spektakularnego, zwyczajne ciosy i kopnięcia mające na celu wprowadzić obie drużyny w pojedynek. Następnie gdy przewaga była już znacząca dla pierwszej drużyny, nastąpiła przerwa, tak zwany “dance break”. Podczas “dance break’u” w ringu znaleźli się także bracia Singh, którzy ostatecznie po zatańczeniu swojego lokalnego tańca, wylecieli poza ring. Wbrew pozorom, dali oni sporo drużynie Jindera i Alicii, gdyż zaraz po tym, to oni zdobyli przewagę i utrzymywali ją przez jakiś czas, aż do ponownej zmiany Pań na Panów (końcówka była tylko nieco wyrównana). Po tej zmianie ponownie do ringu wszedł R-Truth oraz Jinder Mahal i mogliśmy zobaczyć świetny pokaz umiejętności atletycznych R-Trutha, który jak na swój wiek, bardzo dobrze radził sobie z Jinderem Mahalem (R-Truth – 46l.).  Koniec walki nie należał jednak do R-Trutha, tylko Carmelli. Gdy to Alicia Fox niepostrzeżenie zmieniła się z Jinderem, nawiązała się krótka scenka z nią oraz R-Truthem, którą wykorzystała po chwili Carmella, wykonując swój finisher – Code of Silence, doprowadzając tym samym Alicię do poddania się.

Zwycięzcy – R-Truth & Carmella

—

SmackDown Tag Team Championship – The Bar (c) vs. The Usos vs. New Day

W czwartym pojedynku udział wzięły trzy najlepsze drużyny dywizji SmackDown i z pewnością jedne z najlepszych w całym WWE.

Walka w zasadzie od samego początku była bardzo wyrównana. Jak mogliśmy oglądać już nieraz, te drużyny zestawione ze sobą potrafią dać niesamowite widowisko i tak też było tym razem. Bracia Uso dali nam serię świetnych superkicków, New Day zapewniło nam tzw. “dzień lotnika”, czyli mnóstwo akcji w powietrzu, a The Bar połączyło ogromną siłę z wyrafinowaną techniką. Kluczowym momentem tej walki była akcja kiedy to Kofi Kingston wykonał skok z narożnika poza ring, tym samym pozostawiając Xaviera Woodsa samego, ale eliminując przy tym The Usos. W akcji zostali zatem wspomniany już wyżej Xavier Woods, oraz obaj zawodnicy z The Bar. Oczywiście taką przewagę od razu wykorzystali The Bar i w momencie kiedy Xavier Woods chciał zaatakować Sheamusa spoza lin, zatrzymał go Cesaro. Po chwili jednak udało się Xavierowi odkopać Szwajcara, jednakże czas jaki on kupił Sheamusowi był wystarczający, gdyż podczas kolejnej próby zaatakowania spoza lin doszło do finishera Sheamusa – Brogue Kick, przypięcia i odliczenia Woodsa do trzech.

Zwycięzcy – The Bar

—

Braun Strowman vs. Baron Corbin (TLC match)

Piąta walka należała do kontuzjowanego potwora – Brauna Strowmana, oraz menadżera Raw – Barona Corbina. Stawką w tej walce była walka o pas Universal z Brockiem Lesnarem na Royal Rumble 2019, w przypadku Strowmana. Natomiast nagrodą dla Corbina, mogła być możliwość dostania posady permanentnego menadżera Raw (wcześniej takowym nie był).

Pomimo iż wyżej napisane jest “walka”, to ciężko to takową nazwać. Zaczęło się od tego że Corbin pojawił się w ringu wraz z Heathem Slaterem (który dostał posadę sędziego), a ten kazał zabrzmieć w gong i zaczęło się oczekiwanie na Strowmana. Kiedy to Heath doliczył do siedmiu to rozbrzmiała muzyka Brauna, po czym on sam pojawił się na arenie. Jednakże jak się okazało, Strowman nie uporał się jeszcze z kontuzją, więc wyszedł na arenę z usztywnioną ręką, co uniemożliwiło mu wzięcie udziału w walce. Strowman zatem sięgnął po mikrofon i zasugerował, że posiada pewną pomoc, która umożliwi mu wygranie walki nawet z kontuzją. Po tym oświadczeniu z krzesełkami pojawili się: Apollo Crews, Bobby Roode, Chad Gable, Finn Balor oraz na końcu gdy Corbin próbował uciec z areny, Kurt Angle. Ostatecznie Kurt zmusił Corbina do powrotu do ringu, atakując go krzesełkiem. W ringu natomiast nie czekało na niego nic lepszego, ponieważ znajdowali się w nim wcześniej wspomniani zawodnicy. Następnie Baron przyjął serię ciosów krzesełkami, finishery od prawie każdego z zawodników, tylko po to, by na końcu do ringu wszedł Braun Strowman, położył na nim nogę i odliczył go do trzech.

Zwycięzca – Braun Strowman

—

Natalya vs. Ruby Riott (Tables Match)

Szósta walka należała do przedstawicielki rodziny Neidhartów – Natalyi, oraz do liderki drużyny “Riott Squad” – Ruby Riot.

Pojedynek od początku mógł nieść wrażenie, że przerodzi się w handicap, gdyż Panie towarzyszące Ruby – Liv Morgan i Sarah Logan, już od startu walki, starały się w nim interweniować. Pierwszą zawodniczką która została “wyeliminowana”, była Liv Morgan, która to zasłoniła sobą Ruby Riott, po czym została spearem wepchnięta na stół znajdujący się poza ringiem. Drugą zawodniczką która została “wyeliminowana” była Sarah Logan, która została body slamem wepchnięta na stół, także znajdujący się poza ringiem. Poza tymi dwoma eliminacjami nie działo się nic szczególnie spektakularnego. Ważnym aspektem tej walki, były gierki psychologiczne. Otóż Ruby Riott na arenę przyniosła stół z wizerunkiem zmarłego ojca Natalyi, w celu złamania go właśnie nią. Natalya z kolei nie pozostała dłużna i przyniosła ze sobą stół z wizerunkiem Ruby Riott, który został wyciągnięty spod ringu, w późniejszym etapie walki. Punktem kulminacyjnym był moment kiedy obie Panie znalazły się na narożniku a w ringu został rozstawiony stół z wizerunkiem Ruby Riott. Po wzajemnych próbach zrzucenia rywalki na stół, to Natalya okazała się lepsza i to ona wykonała Ruby powerbomba z narożnika na stół, łamiąc go i tym samym kończąc ten pojedynek.

Zwyciężczyni – Natalya

—

Finn Balor vs. Drew McIntyre

Siódma walka należała do pierwszego w historii mistrza Universal – Finna Balora, oraz do “Szkockiego Psychopaty” – Drew McIntyre.

Walka ta wbrew pozorom nie wyróżniała się zbytnio dynamicznością. Duża część tego pojedynku była statyczna i skupiała się na akcjach w parterze oraz prostych ale za to potężnych ciosach ze strony Drew. Finn Balor natomiast miał wiele prób podniesienia dynamiczności walki, tym samym próbując wykupić sobie przewagę, jednakże praktycznie zawsze nie trwała ona zbyt długo. W skrócie, myślę, że można śmiało powiedzieć, że walkę w większości kontrolował Drew, a Finn dopiero w końcówce dał radę wykonać swój finisher i to przy pomocy Dolpha Zigglera. Dokładnie tak, w pewnym momencie pojedynku zobaczyliśmy na arenie Dolpha Zigglera, który poczęstował Drew superkickiem a następnie spróbował wykorzystać krzesełko przeciwko niemu. Ostatecznie Drew pozbył się Zigglera, samemu wnosząc krzesełko do ringu. Na nieszczęście McIntyre, skupił się on zbyt bardzo na Dolphie, co wykorzystał Finn i wykonał mu potężny dropkick, trafiając przy tym w trzymane przed jego twarzą krzesełko. Po tym dropkicku, Finn wspiął się na narożnik i wykonał swój finisher – Coup de Grâce , tym samym przypinając i odliczając rywala do trzech.

Jakiś czas później mogliśmy zobaczyć jeszcze krótki wywiad z Finnem, który przerwał Ziggler, uświadamiając go, że to głównie dzięki niemu, dał radę Finn wygrać. Po krótkiej rozmowie tych Panów, doszło do zaatakowania Balora, co może świadczyć o początku ich rywalizacji.

Zwycięzca – Finn Balor

—

Randy Orton vs. Rey Mysterio (Chairs Match)

Ósma walka należała do Vipera – Randiego Ortona, oraz do Reya Mysterio, który niedawno powrócił do WWE.

Pojedynek w zasadzie od początku opierał się na jednej rzeczy, krzesłach. Oczywiście fakt ten był bardzo zrozumiały, gdyż taka była koncepcja walki, jednakże jak historia pokazała, koncepcje nie zawsze idą w parze z wykonaniem. Randy jak i Rey stoczyli tutaj bardzo wyrównaną walkę, jednakże nie mieliśmy tutaj wielu wyjątkowych akcji (m.in wysokiego ryzyka). Najciekawsze momenty walki to: nieudany dosiad wykonany przez Reya Mysterio, co skutkowało wpadnięciem w stalowe krzesło, próba RKO na cztery krzesła oraz piękny powerslam ze strony Ortona, tuż po wpadnięciu w stalowe krzesło. Poza tym mieliśmy tutaj mnóstwo uderzeń krzesłami, wrzucanie rywala na krzesła czy wpychanie go na nie. W samej walce nie zobaczyliśmy także żadnego finishera. Pojedynek natomiast zakończył się w momencie, kiedy to Randy postanowił ustawić cztery krzesła w ringu i wykonać na nie RKO. Plan Ortona się nie powiódł, gdyż chwilę później, RKO skontrował Mysterio, wbiegł na krzesła i wykonał hurricanranę, tym samym przerolowując, przypinając i odliczając Randiego do trzech.

Zwycięzca – Rey Mysterio

—

Raw Women’s Championship – Ronda Rousey (c) vs. Nia Jax

Dziewiąta walka odbyła się pomiędzy “The badass women on the planet” – Rondą Rousey a pretendentką do pasa mistrzowskiego, Nią Jax.

Walka w zasadzie od samego początku była w miarę wyrównana i mimo iż obecna przy ringu była Tamina Snuka, to nie interweniowała ona w ten pojedynek. Ważnym aspektem tej walki był fakt, iż Ronda pokazała się ze niesamowitej strony atletycznej, wykonując Jax m.in splash poza ring, powerbomb z narożnika czy próbując wykonać przeróżne zapięcia dźwigni, będąc w niewygodnych sytuacjach. Nia Jax z kolei skupiała się jak zwykle na aspekcie siłowym i to on był u niej priorytetem. W samej walce mogliśmy znaleźć także nawiązania do tzw. “face-smashera”, czyli ciosu który wykonała Nia Jax kilka tygodni temu na Becky Lynch, łamiąc jej tym samym nos.  Całe szczęście w tej walce “face-smashera” nie zobaczyliśmy, natomiast zobaczyliśmy jak Ronda w piękny sposób skontrowała próbę jego wykonania i zaaplikowała Jax swoją akcję kończącą, czyli zmodyfikowanego armbara. Po zapięciu swojego submission’a, Nia nie dała rady go wytrzymać, po czym odklepała i sędzia został zmuszony do zakończenia pojedynku.

Zwyciężczyni – Ronda Rousey

—

WWE Championship – Daniel Bryan (c) vs. AJ Styles

Dziesiąta walka należała do “new” Daniela Bryana, oraz fenomenalnego Aj Stylesa.

Na samym początku walki mieliśmy ucieczki z ringu Daniela Bryana, który zdecydowanie chciał wpłynąć na psychikę Stylesa, co po części się mu udało. Gdy natomiast doszło w końcu do ich starcia w ringu, to Styles okazał się być lepszy i zaczął bardzo dynamicznie atakować Bryana. Ciosy wykonywane przez Stylesa nie były jakieś wyspecjalizowane, skupiało się to głównie na chopach, prostych prawych oraz kopnięciach. Gdy natomiast Aj popełnił błąd i walkę zaczął kontrolować Bryan, to zrobiła się ona bardzo statyczna. Od tego momentu w zasadzie nic ciekawego się nie działo, cała akcja skupiała się głównie na kilku kopnięciach i uderzeniach, akcji w parterze i okazjonalnych zrywów Stylesa. Mogliśmy też oglądać running dropkick’i ze strony Bryana, pele kick ze strony Stylesa, Yes Locki czy też już słynne kopnięcia w klatkę piersiową. Nie zabrakło także Culf Crusherów. Pomimo iż walka nie grzeszyła dynamicznością to mogliśmy usłyszeć aż dwukrotnie skandowania “this is awesome”. Kluczowym momentem walki była sytuacja kiedy doszło do serii przerolowań, które ostatecznie okazały się być zdecydowanie szczęśliwsze dla Bryana, gdyż to on dał radę mocniej przytrzymać Stylesa i tym samym sędzia odliczył go do trzech, kończąc ten pojedynek.

Zwycięzca – Daniel Bryan

—

Intercontinental Championship – Seth Rollins (c) vs. Dean Ambrose

Jedenasta walka należała do architekta, Setha Rollinsa, oraz lunatyka, Deana Ambrosa.

Ten pojedynek jest jednym z tych o których nie ma co zbytnio powiedzieć. Praktycznie cała walka była prowadzona wolnym, statycznym tempem i nie wyróżniała się w zasadzie niczym, co jest zaskoczeniem bo Ci Panowie kiedyś już mieli ze sobą do czynienia i dawali o wiele lepsze widowisko. Pojedynek był na tyle wolny, że dało się usłyszeć skandowania “this is boring”. W zasadzie kluczowym momentem walki była sytuacja kiedy to Seth Rollins chciał ruszyć za ciosem i zaatakować Ambrosa, ale ten wyciągnął do niego pięść, która była gestem charakterystycznym dla The Shield. Przez Rollinsa przeszły najprawdopodobniej wszystkie wspomnienia wraz z momentem zdrady Deana, co skutkowało wściekłym atakiem w jego stronę. Po tym ataku walka na moment przeniosła się poza ring, gdzie na barierki został wykonany running powerbomb. Po powrocie do ringu Seth wściekle postanowił wykonać swój finisher – Curb Stomp, jednakże Dean wykonał błyskawiczną kontrę, wykonując Dirty Deeds, po czym przypiął i doprowadził do odliczenia Setha do trzech.

Zwycięzca (nowy mistrz interkontynentalny) – Dean Ambrose

—

SmackDown Women’s Championship – Becky Lynch (c) vs. Charlotte Flair vs. Asuka (TLC match)

Dwunasta a zarazem walka wieczoru, należała do “The Man”- Becky Lynch, “The Queen” – Charlotte Flair, oraz “The Empress of Tomorrow” – Asuki.

Pojedynek od samego początku zaczął się bardzo dynamicznie. Na początku krótka wymiana zdań pomiędzy Becky Lynch a Charlotte Flair, a później właściwa już akcja, zapoczątkowana przez Asukę, która wykorzystała nieuwagę rywalek, atakują zza pleców. W pojedynku mogliśmy oglądać takie akcje jak: piękny moonsault z narożnika poza ring, Becky Lynch rzuconą przez Asukę na drabinę i łamiącą ją, Charlotte rzuconą na stół przez Asukę i łamiącą go, spear na Asuce na barierki, senton poza ring wykonany przez Charlotte na Becky Lynch (która to leżała na stole), splash na stół komentatorski z drabiny wykonany przez Becky Lynch na Charlotte i Asukę (ostatecznie Asuka zrobiła unik i akcja trafiła tylko Charlotte). W walce użyte zostały także stalowe krzesła. Punktem kulminacyjnym tej walki był moment kiedy wszystkie trzy Panie znalazły się w ringu, z tym, że Asuka leżała na macie a na drabinach o pas walczyła Becky oraz Charlotte. Nagle niespodziewanie pojawiła się na arenie Ronda Rousey, która to przewróciła drabinę na której się obie Panie znajdowały, tym samym sprawiając, że zdolną do walki była tylko Asuka. Asuka oczywiście wykorzystała ten fakt, wspięła się na drabinę i zdjęła pas mistrzowski, tym samym stając się nową mistrzynią kobiet SmackDown.

Zwyciężczyni (nowa mistrzyni kobiet SmackDown) – Asuka

Artykuł WYNIKI WWE TLC 2018 pochodzi z serwisu WrestleOne.

One on One Match: Daniel Bryan pokonał Mustafę Aliego

Na ringu widzimy trzy Tag Teamy – The Bar, The New Day oraz The Usos. Kofi Kingston ogłasza, że teraz odbędzie się pojedynek raperów, na który nalegali członkowie The Bar, więc to oni zaczną. Wykonali oni parodię “Ice Ice Baby” śpiewając “Ice Ice Sheamy”. The Usos zaś zaczęli wyśmiewać się z Cesaro i Sheamusa. Po chwili The Bar chcieli zaatakować braci, ale oni odparli atak i wyrzucili mistrzów z ringu. Jednak Ci wrócili do ringu i rozprawili się ze wszystkimi.

Idziemy na zaplecze, gdzie widzimy Asuke. Według niej błędem było uważanie, że nikt nie jest gotowy na nią. Źle zrobiła, że przestała kopać Charlotte Flair, lecz na TLC nie przestanie i sięgnie po tytuł mistrzowski. Dzisiejszej nocy pokona Charlotte.

Wracamy na ring, gdzie widzimy Miza z trofeum za wygraną w turnieju World Cup. Mówi on, że to tydzień, w którym Shane ma trzymać ten puchar, lecz nie odda go, dopóki Shane nie wyjdzie do niego. Na reakcję McMahona nie długo trzeba było czekać. Wchodzi do ringu i pyta, co się dzieje z Mizem. Ten odpowiada, że to był jedyny sposób, by z nim rozmawiać. Stwierdził, że Shane kazał mu przeprowadzić wywiad z Bryanem, więc jest mu coś winny. Shane odpiera te zarzuty, lecz Miz nic sobie z tego nie robi i ponownie chce zawalczyć w teamie z McMahnonem. Woła sędziego oraz lokalnych zawodników na ring.

Tag Team Match: The Miz i Shane McMahon pokonali The Vegas Boys

W stronę ringu zmierza Randy Orton ze stalowym krzesłem. Mówi, że to jest klasyczne, wygodne krzesło, które może mieć wiele zastosowań. Randy mówi, że Rey wie o ich Chairs Matchu i nie ma nic przeciwko temu. Rey widział, co się działo z przeciwnikami Ortona, ale pomimo tego chce walczyć? Uważe, że Rey chce zemsty, ale jest ofiarą, a ofiary nie mszczą się. Przed wysłaniem ostrzeżenia, żeby uważał na RKO, zostaje zaatakowany stalowym krzesłem w plecy przez Reya. Mysterio poradził sobie z Ortonem, który musiał uciekać z ringu.

Tag Team Match: Jeff Hardy i Rusev pokonali Samoa Joe i Shinsuke Nakamurę

Na zapleczu AJ jest pytany o niedzielną walkę z Danielem Bryanem. Styles mówi, że zamierza odebrać tytuł Bryanowi. Dodaje również, że według niego to jest prawdziwy Daniel Bryan.

One on One Match: Asuka pokonała Charlotte Flair przez dyskwalifikacje

Asuka została zaatakowana kendo stickiem przez Charlotte Flair. Gdy Becky była odwrócona plecami do Flair, również została zaatakowana. Charlotte idzie ponownie do Asuki, lecz Lynch nie chciała zostać dłużna. Becky zaczęła okładać Flair, lecz gdy tylko się odwróciła, to została kopnięta przez Asukę. Ostatecznie zwycięsko z tej potyczki wyszła Japonka.

Artykuł SMACKDOWN LIVE 12.12.2018 – WYNIKI pochodzi z serwisu WrestleOne.

Witam. Na imię mam Monika i tyle powinniście na razie wiedzieć. Od teraz, aż do momentu, w którym to nie wpienię Redaktora Naczelnego, będę dla was rozpisywała wyniki tygodniówek Monday Night Raw. Ostrzegam jednak, że będę to robiła z przymrużeniem oka. Żadna gwiazda nie otrzyma u mnie taryfy ulgowej, nawet moje ulubione. Jednak wszystko będzie pisane w granicach dobrego smaku oraz żartu. Uprasza się zatem o dystans. To by było na tyle. Miłej zabawy!

Tygodniówka odbywa się w San Diego, California. Rozpoczyna ją segment Mistrza Interkontynentalnego. Seth wygrażał się Dean’owi słowami, tutaj zacytuję “Burn it down”. Prosimy o oddział Straży Pożarnej na galę. Lecz nie on ma być ofiarą Rollinsa w danym momencie. Do czasu wszelakich poparzeń kilkunastu różnych stopni, Ambroży (Ambrose) może oddychać spokojnie. Zaproszenie do “Kącika Zwierzeń” otrzymał nie kto inny, jak ten, który myśli, że znajduje się po prawidłowej stronie historii, najgorszy z menadżerów, jacy kiedykolwiek mieli przyjemność prowadzić RAW, wielki (jedynie wzrostem) Baron Corbin. Podchodziwszy trzy razy do rozpoczęcia rozmowy, w końcu poddał się i odczekał aż widownia się “wybuczy”. Po kilku chwilach jednak i tak został uciszony przez Mistrza Interkontynentalnego. Następnie zaczął wyrzucać Baronowi, że niegdyś uwielbiane przez tłumy tygodniówki, stały się pod jego przewodnictwem plejadą Wielkiego Corbina-Mikke, lecz w odróżnieniu od prawdziwego Mikke ma niestety więcej do powiedzenia niż 4,76 %. Usłyszał także, że to, co robi, nie jest w porządku. Jest złe, jest kompletnym lewactwem.  Kłótnia pomiędzy panami kończy się wyzwaniem ze strony Setha. Generalny Menadżer omal nie tchórzy jednak oślepiony blaskiem tytułu ostatecznie się zgadza, pod warunkiem, że ów tytuł będzie na szali. Jeszcze w tym odcinku RAW zatem otrzymamy pojedynek TLC.

Nieco później Seth dogoniony przez sępa – dziennikarkę wyznaje, że zdecydował się na tę walkę tylko dlatego, że jako Mistrz nie mógł przejść obojętnie obok wielkiej, błyszczącej, łysej glacy i złych pomysłów jakie w niej siedzą. Wyznał także, że gdyby siedział obojętnie, nie zasługiwałby na tytuł.

3-on-2 Handicap Match o  Raw Tag Team Championship: Bobby Roode i Chad Gable vs. AOP (c) i Drake Maverick.

Zaczynają Gable I Akam. Chad atakuje od razu Dropkickiem, lecz odbija się od dużo cięższego rywala, niczym wiedza od przeciętnego gimnazjalisty. Akam wykorzystuje moment, kiedy oponent jest na ziemi i sprzedaje mu solidne kopnięcie w twarz. Mamy zmianę, do akcji wkracza Rezar. Odbija Gable’a od lin, a Akam dokłada kolejne już w tym pojedynku solidne kopnięcie, tym razem w klatkę piersiową. Rezar powoli zaczyna dominację. Opiera szyję rywala o drugą linę i przydusza go swoim ciałem. Sędzia odlicza, a Rezar oczywiście przerywa dopiero, kiedy sędzia miał wymówić „five”.  Następnie dokłada solidne uderzenie w plecy, a jakby tego było mało, obrywa się także Roode’owi. Rezar wraca do Chada, lecz ten panicznie przechodzi do ataku. Wykonuje serie ciosów oraz kopnięcie, które  okazuje się zbyt słabe. Rezar łapie nogę Chada w locie i częstuje go solidnym Clotheslinem. Tym razem do gry wchodzi  Siusiumajtek (Drake Maverick), jednak próbuje tylko przypięcia, oczywiście nieudanego i z powrotem zmienia się z kompanem. Chad i Bobby dają jednak radę opanować sytuację i pozbywają się oponentów z ringu. Wówczas orientują się, że w narożniku został Maverick. Szybko więc wrzucają go do kwadratowego pierścienia, jednak i on w końcu ląduje poza ringiem, a konkretniej na swoich Tag team partnerach, którzy wywracają się.  Czas na reklamy.
Wracamy po przerwie. W ringu Rezar oraz Gable. Dominuje ten pierwszy, maltretując szczękę Chada, jakby to miało jakikolwiek sens… no może po prostu nie będzie tak szczekał, ale nieważażne. Rezar robi zmianę z Maverickiem. Ten częstuje Chada solidnym uderzeniem, a później kopnięciem, ciesząc się przy tym jak Ellsworth po bliższym kontakcie z Carmellą. W końcu jednak uderzył Gable’a z typowego liścia (czego się w końcu spodziewać po kimś, kto leje w porty).  Drake natychmiast zrobił zmianę, a Chad zajął się i tak Siusiumajtkiem, nie wiadomo dlaczego. Dostał przez to solidne razy. Finalnie jednak udało mu się zmienić z Roodem, który błyskawicznie zaczął atakować Akama, aplikując mu między innymi wejście barkiem w narożniku. Dominacja Bobby’ego trwa. Wchodzi na narożnik i próbuje wzmocnionej akcji, jednak Akam łapie go w locie i wykonuje mocny Overhead Belly – to – Belly Suplex, po czym wykonuje zmianę. Trwają tortury na Roodzie. Rezar wykonuje mocne kopnięcie. Próba przypięcia, którą przerywa Gable. Zostaje jednak szybko stratowany. AoP szykują się do wykonania Super Colidera. Akam wykonuje Powerbomb na Roodzie, jednak Gable nie daje się i sprytnie ściąga Rezara do parteru. Nie trwa to jednak długo. Dostaje potężnego Big Boota, a później połączenie Powerbombu z Neckbreakerem.  Akam i Rezar robią zmianę z Maverickiem, który naśladuje Roode’a. Ten jednak szybko wykonuje Roll-up i odlicza Mavericka do trzech! Mamy nowych mistrzów!

Nowi Mistrzowie Tag Teamów Raw – Chad Gable i Bobby Roode

Na arenie pojawia się Natalya, która z wejścia ma pretensje do Ruby o to, że ta zniszczyła okulary jej ojca, próbując w ten sposób zniszczyć jego legendę. Aż się ciesze, że sama nie mam ani Legendy, ani okularów. Pani Riott bowiem czai się wszędzie. Natalya obala teorię Ruby o tym, że wybiła się na nazwisku wymieniając wszelakie rzeczy z przeszłości swej rodziny, między innymi Montreal Screwjob (ludzie ile można do tego wracać), którym musiała stawić czoła. Następnie popłakawszy się i obsmarkawszy dedykuje swój pojedynek na TLC swemu ojcu, Jim’owi Neidhart’owi.
Na arenę wychodzi sama zainteresowana ową gadką, Ruby w asyście swego Squad’u niosącego obleczony w czarny zamsz stół. Wypomina Nattie użalanie się nad sobą i wymaganie za to szacunku. Twierdzi, że ta zasłania się rodziną w której jest Czarną Owcą, i której przynosi wstyd i hańbę. Dla otarcia łez Ruby postanawia wręczyć Natalii prezent. Odsłania piękny, czarny zamsz ze stołu, na którym widnieje parodia Jim’a Neidhart’a. Natalya niemal nie dostaje zawału widząc to. Riott chcąc zbliżyć do siebie rodzinę Hart’ów zamierza rozwalić ów stół swą oponentką na gali TLC. Rozbrzmiewa muzyka Riott, przy akompaniamencie której Natalya cicho szlocha w rękaw.

Dolph przechwala się, że jest Dolphem Zigglerem. (Ma racje. Ziggler to stan umysłu). Żali się także na fakt, że Baleron (Balor) się wtrącił, podczas gdy on tego nie potrzebował. Moim skromnym zdaniem jakikolwiek Baleron by mu się przydał azaliż strasznie wychudzony chłopina. Puenta jest następująca:
Drew, pamiętaj, że Dolph Ziggler jest Dophem Zigglerem. Jakkolwiek to brzmi.

Antyreklama palenia. I tak będę paliła.

Singles Match
Dolph Ziggler vs. Drew McIntyre

Ziggler zaczyna od szaleńczego ataku, jednak Szkot szybko sprowadza go na ziemię, dokładając później serię chopów (pozdrawiam wszystkich ludzi z zakładów psychiatrycznych). Chwilę później Ziggler zaliczył lot życia, a dokładniej dzięki McIntyre’owi, który wykonał mu Overhead Belly-to-Belly Suplex. Próba przypięcia, jednak udana jak mecze kadry Brzęczka. Czas na przerwę.
Po reklamach Ziggler siedzi na narożniku, a McIntyre ponownie częstuje go chopem, a później solidnymi ciosami w czerep. Ziggler spróbowal kontry. Drew wynosi Dolpha i mamy potężny rzut z trzeciej liny. Próba przypięcia, lecz Dolph odkopuje w ostatnim momencie. Drew pozbywa się Dolpha z ringu, po czym  próbuje Suplexu. Dolph wydostaje się. McIntyre leci z szarżą, jednak ląduje na metalowym słupku. Zarył niczym dzik w sosnę. Finalnie zdąża wrócić do ringu przed odliczeniem go do 10. Ziggler szykuje się do Superkicku, jednak wywraca się, w sumie nie wiadomo dlaczego. Drew zaczyna drwić z Dolpha. Ten jednak z zaskoczenia wykonuje mu Zig Zag! Przypięcie! 1… 2… Drew podrywa bark! Dolph szykuje się do kolejnego Superkicku, lecz otrzymuje Claymore! 1… 2… 3! McIntyre wygrywa!

Zwycięzca: Drew McIntyre
Drew jednak mało! Po walce wpycha Zigglera w metalowy słupek. Dolph wypada poza ring, a tam otrzymuje serię ciosów. Drew wyrzuca górną część schodów. Wówczas przybiegają sędziowie, którzy odciągają McIntyre’a. Ten udaje, że już jest spokojny, jednak finalnie dokłada kolejny Claymore! Rzeź niczym na promocji dorsza w supermarkecie.

Singles Match
Bayley vs. Alicia Fox

Starcie rozpoczyna się spokojnie, przytulaniem w narożniku. Próba pinu w wykonaniu latającego łokcia przez gwiazdę Nieckelodeon (Bayley) zakończona fiaskiem. Szybka kontra ze stron y Liska (Fox) i próba przypięcia tym razem z jej inicjatywy. Piękinbe duszenie, za sprawą którego twarz Bayley przybiera kolor jej spodenek. W narożniku swej przyjaciółki Sasha przeżywa jej cierpienie lub naprawdę musi do toalety. Duszenie trwa, a Fox trzepie oponentką na wszystkie strony świata. Bayley się uwalnia, lecz nie trafia w Alicię w narożniku, a ta ma pole do przypięcia. Biorąc przykład ze swej przeciwniczki partaczy sprawę i otrzymuje od niej łokieć. Musiał on być niesamowicie uzdrawiający, gdyż po jego otrzymaniu Fox podnosi się szybciej niż jej oprawczyni. Nieckelodeon przy głosie. Seria brutalnych, jak na ukochaną gwiazdę naszych pociech, akcji. Już niemal ma dojść do zakończenia pojedynku, kiedy Bayley zostaje rozproszona przez towarzyszy Alicii. Pod jarana, że jacyś faceci zwracają na nią uwagę traci z oczu swój cel, czyli oponentkę. Płaci za to inkasując Big Boot’a. Z pomocą leci Apollo, który wraz z Banks rozgania towarzystwo. Sasha służy mu głównie za mięso armatnie (dosłownie), gdyż w pewnym momencie po prostu rzuca nią w towarzyszy Alicii. Nietrafiony Big Boot ze strony Alicii, za czym idzie szpagat i prawdopodobnie pęknięte spodenki, toteż walkę należy jak najszybciej zakończyć, by oszczędzić Fox wstydu. Tak tez się dzieje. Bayley-to-belly po czym sędzia odlicza do trzech ogłaszając zwycięstwo bohaterki młodzieży.

Zwyciężczyni: Bayley

Charly Caruso zmusił Dean’a Ambrose’a do oglądania wielkiej paczki filmów z nim. Ten odszedł bez komentarza. Tutaj zamierzam po prostu schować miotłę. Ambroży (Ambrose) doskonale sam potrafi pozamiatać.

Elias poleruje swoją gitarę. Serio. Gitarę. Jeśli nie wierzycie to sobie sprawdźcie.

Może i nie jest to historyczny moment, gdyż nie udało się Elias’owi dokończyć swej pieśni, lecz jednak należy przyznać, że zdołał wykonać jej spory fragment zanim ktoś mu przerwał.

Singles Match
Lio Rush /w Bobby Lashley vs. Elias (sędzia: Heath Slater)

Walka zaczyna się od dominacji Eliasa. Rzuca on Lio jak szmacianą lalką, torturując przy okazji jego rękę. Rush w narożniku otrzymuje chop, a później Irish Whip, po którym wypada z ringu. Zdecydowanie syn Lashleya nie jest w formie. Lashley próbuje interweniować, jednak Elias radzi sobie z nim. Muzyk chce wejść do ringu, jednak Lio wykonuje bardzo ładny Baseball Slide. Elias się jednak nie poddaje, tym razem jednak Rush robi salto w powietrzu i potężnie kopie Eliasa w głowę. Elias wraca do ringu i popisuje się kilkoma kopnięciami. Elias jednak radzi sobie z nim i wykonuje potężny Powerbomb. Przypięcie, jednak Lashley go przerywa. Slater o dziwo nie kończy pojedynku, widocznie w obawie przed Lashleyem, który znów pastwi się nad Eliasem. Lashley bierze gitarę, po czym niszczy ją na plecach Rollinsa z gitarą (Eliasa). Rush przypina, a Slater niechętnie odlicza do trzech.

Zwycięzca: Lio Rush

Alexa Bliss zorganizowała kolejny segment. Także “Please welcome Alexa Bliss!” Tym razem gwiazdami były Nia Jax oraz Ronda Rousey. Nia przerwała wywiad, jaki miała prowadzić Alexa, by wygłosić swój własny segment. Prawiła o tym, jak na TLC rozkwasi twarz Rondy, co niby miało byc jej wielkim sekretem, oraz przechwalała się swymi gabarytami (jakby było czym). Twierdziła, że jest najgorszym koszmarem Rousey. Cóż, jest najgorszym koszmarem nas wszystkich, więc tu jej przyznam rację. Następnie pada cała tyrada na cześć pieści i tego co Nia ma zamiar nią uczynić. Uważajcie przy oglądaniu. W pewnym momencie strasznie wrzeszczy. Miedzy innymi dlatego jest idealnym typem do koszmaru. “Rowdy” twierdziła, ze nie jest tu po to by gadać lecz by walczyć. Śmiało wchodzi do ringu, a osoby w nim znajdujące się jednomyślnie zarządzają ewakuację. Szykowało się solidne poturbowanie Rondy, gdy nagle wyskoczyła Ember Moon znikąd, by wspomóc Mistrzynię RAW w tej batalii. Przynajmniej nasze uszy zostały dopieszczone przez fragment dobrej muzyki, który jednak nie zdołał wymazać bólu słabych umiejętności Nii przy mikrofonie.

Singles Match
Ember Moon /w Ronda Rousey vs. Tamina /w Nia Jax

Jesteśmy wrzuceni w sam środek akcji, w której to Moon wykonuje świetną kontrę popisując się przy okazji akrobacjami. Cyrk nie w tę stronę. Prosto i na prawo. Nie ma za co. Po wykopaniu Tamina z ringu (dosłownie) Ember wchodzi na fale, lecz jej zapędy zostają szybko ostudzone. Rousey broni swej nowej psiapsiółki przed Nią jak zwykle, obnażając kły. Przypięcie z zaskoczenia w wykonaniu Ember, po czym ta wykonuje nie typową akcję w locie. Ląduje szyją na podeszwie Taminy. Przerwa na herbatkę poza ringiem. Po powrocie Moon do kwadratowego pierścienia od razu zostaje przypięta, lecz bez pozytywnych rezultatów. Tamina pastwi się nad oponentką. Przypięcie zakończone fiaskiem, duszenie, duszenie, duszenie i nareszcie kontra w postaci kilku uderzeń ze strony Moon. Niestety wystarczyło tylko jedno ze strony Taminy, by Ember z powrotem wylądowała na kolanach. Moon jest przy głosie i przypina oponentkę po raz pierwszy. Nieudane, lecz nie schodzi z fali. Odbiwszy się od lin trafia prosto w ręce przeciwniczki i otrzymuje Powerslam. Przypięcie, nic z tego, kontra ze strony Moon. Podczas gdy Moon szykuje się do akcji kończącej, Rousey zamiata Nią, która próbowała się wtrącić. Nic to nie dało, gdyż Moon i tak nie osiągnęła swego celu. Zamiast tego wykonała inną akcję posiłkując się linami. Dopiero po tym wykonuje Eclipse i zwycięża.

Zwyciężczyni: Ember Moon

TLC Match o Intercontinental Championship: Seth Rollins vs. Baron Corbin.

Walka zaczyna się przeciętnymi uderzeniami obu z panów, lecz bardzo szybko prowadzenie obejmuje Rollins, który tańczy niczym Charlie Chaplin w narożniku (okopuje rywala). Następnie walka jest bardzo wyrównana. Kontra goni kontrę do czasu, gdy to Corbin zostaje wykopany z ringu (po raz kolejny dosłownie). Poza ringiem Seth zyskuje przewagę. Utrzymuje ją do czasu, gdy zostaje ogłuszony zwykłym, babskim plaskaczem. Baron robi sobie z Heath’a typowego “murzyna” i każe mu lecieć po drabinę. W międzyczasie zostaje powalony kacją w locie przez Rollinsa. Po powrocie z reklam Corbin bije przeciwnika krzesłem. Wreszcie mamy poważniejszą akcję. Akcja przenosi się poza ring gdzie Rollins lata po bandach. Corbin nie doczekawszy się drabiny, postanowił sam ją sobie wziąć. Nie dotarła ona jednak nawet do krawędzi ringu. Posłużyła Seth’owi do uszkodzenia Baron’a. Kolejne minuty udowadniają, że jest to broń obusieczna. Niedługo potem, już w ringu, za jej pomocą Corbin atakuje Rollinsa Suplexem. Przy okazji sam obrywa w ucho. Należało się urwisowi. Ledwie unika spotkania z krzesełkiem w narożniku, które sam ustawił, by zaraz potem powalić Rollinsa Clothesline’em. Ustawia kolejną pułapkę, zapewne na samego siebie, a następnie krzyczy choć nikt go w danym momencie nie bije. Zarzuca sobie oponenta na barki i ledwie hamuje przed stołem, gdy ten go popycha, czyniąc tym sposobem kontre. Wymiana ciosów i Seth ląduje poza ringiem. Corbin dobiera się powoli do tytułu. Już był w ogródku, już się witał z gąską, gdy nagle Seth wskakuje na drabinę z drugiej strony i sprawia, że Corbin się od niej odkleja. Ten sam los spotyka z resztą i jego. Wymiana kontr, po której zostaje powalona biedna, nikomu nic nie winna drabina. Rollins poza ringiem. Po przerwie otrzymujemy niezłą wymianę akcji i prawo “głosu” otrzymuje Corbin. Spełnia on obietnicę Nii uderzając Setha w twarz raz za razem. Zemsta przychodzi szybko, lecz równie szybko się kończy. Corbin ratuje się taką samą, jak w przypadku krzesełka ucieczką, po czym otrzymuje Drop Kick’a na łysą glacę. W końcu nadziewa się na owe krzesełko, o które powinien zahaczyć kilka minut wcześniej. Obiekt ten jeszcze stanie się koszmarem Corbina, niczym Jax naszym, ponieważ Seth go po prostu nim okłada. Baron w końcu podejmuje ucieczkę z ringu. Suicide Dive w wykonaniu Setha po raz pierwszy, po raz drugi i kontra. Corbin przechwyca go w locie i rzuca na stół, który zostaje złamany. Generalny Menadżer ponawia wędrówkę po tytuł. Zostaje jednak powstrzymany, tym razem krzesełkiem. Zarówno sędzia jak i Seth zostają znokautowani. Łysa szu…to znaczy Corbin wykorzystuje sytuacje i usiłuje zaatakować Rollins’a. Usiłuje pnieważ nie udaje mu się to i niedługo potem trafia jak Dzik w sosnę, z tym że w metalowe schodki. Następnie otrzymuje Big Boot’a i zostaje złożony w ofierze na stole pradawnym bogom. Rytuału staje się zadość, gdy Seth wykonując Frog Splash łamie stół ofiarny, na którym znajduje się najgorszy GM wszech czasów. Doszłoby do zwycięstwa, jednak HIV, to znaczy Heath, zrzuca Rollins’a z drabiny. Zbiera ledwie żywego Corbina i z wielkim wysiłkiem usiłuje umiejscowić go najpierw w ringu, a następnie na drabinie. Czując szczebelki Baron budzi się do życia i powoli lezie ku tytułowi. W ostatniej chwili Seth ściąga go i wykonuje Power Bomb’a na stół, który także został ustawiony przez Corbina. Przeczuwałam, że nadzieje się na obie swoje pułapki. Niedługo potem Seth ściąga tytuł i wygrywa pojedynek.

Zwycięzca: Seth Rollins

Artykuł RAW 10.12.2018 – WYNIKI pochodzi z serwisu WrestleOne.

Tag Team Match: Mandy Rose i Sonya Deville pokonały Asukę i Charlotte Flair

Triple Threat Match: Jey Uso pokonał Cesaro oraz Xaviera Woodsa

Pora na MizTV! Dzisiejszym gościem The Miza będzie Daniel Bryan, ale przed pojawieniem się go, na rampie ujrzeliśmy R-Trutha i Carmelle, robiących charakterystyczny już dla nich “Dance Break”. The Miz nie zwrócił na nich uwagi i zaprosił “Nowego” Daniela Bryana. Mizanin zastanawia się, jak powinien się do niego zwracać po takiej zmianie, ale chyba zostanie przy Danielu, gdyż wygląd ma ten sam. Miz zawsze mu powtarzał, że trzeba dojść do swoich celów wszystkimi sposobami i uznał, że Daniel w końcu go posłuchał. Bryan powiedział, że nie będzie słuchał jak dawniej wszystkich fanów, by zaprzepaścić swoje marzenia. Chce być jak Alexander Hamilton (jeden z założycieli Stanów Zjednoczonych). Miz jednak sądzi, że to nie Hamilton go zmienił, lecz on, który od zawsze powtarzał, że najważniejsza jest wygrana, nic innego się nie liczy. Bryan odparł, że kopnął AJ tylko raz, gdy wszyscy codziennie piją z plastikowych butelek, czy jedzą rzeczy, których zrobienie zanieczyszcza środowisko. The Miz nie wsłuchując się do końca w słowa Bryana, zapytał, czy został mistrzem, bo wysłuchał jego porad? Fani zaczęli skandować “Yes”, ale Bryan mówi, że to jest nie ważne. Liczy się tylko “śmierć” starego Daniela Bryana i nikt z fanami, Mizem i Stylesem nie może tego zmienić. Po tych słowach do Ringu zmierza AJ, który chce zaatakować Daniela, lecz ten popycha Miza w jego stronę. Po krótkiej konfrontacji, gdy Bryan wychodził z ringu, AJ chciał go złapać, lecz zainkasował Skull Crushing Finale od Miza.

One on One Match: Randy Orton vs Jeff Hardy

One on One Match: AJ Styles pokonał The Miza

Artykuł SMACKDOWN LIVE 04.12.2018 – WYNIKI pochodzi z serwisu WrestleOne.

Flair odpowiada Becky, że w ringu była sobą, czyli 7-krotną mistrzynią kobiet, oraz jedyną, która mogła tak zbić Ronde. Stwierdziła, że jest genetycznie lepsza, aby dokonać takiego zniszczenia. Becky nadal uważa, że ciągle kogoś kopiuje. Najpierw był to jej ojciec Rick Flair, a teraz “The Man”. Flair uważa, że dostała zbyt mocno od Nii Jax, gdyż jej stan zmienił się z dziwacznego na urojony. Po tej sprzeczce Flair zamierza walczyć z Becky, lecz Paige na to nie pozwala. Uwielbia ich temperament, ale ich walka będzie miała miejsce na TLC, gdzie zmierzą się w stypulacji TLC o pas mistrzowski kobiet SmackDown. Nagle przy muzyce Mandy Rose na arenę wchodzą niezadowolone zawodniczki: Sonya Deville, Mandy Rose, Zelina Vega i The Ilconics. Mandy mówi, że nie zgadza się z Paige, że tylko one mają taki temperament. Każda z nich zasługuje na ten tytuł. Po tych słowach na arenie pojawia się reszta kobiecej dywizji: Naomi, Asuka, Carmella i Lana. Naomi w pełni zgadza się z Rose i każda zawodniczka SD ma wiele talentu. Becky mówi, że może walczyć z kimkolwiek. Paige po wysłuchaniu zarzutów, ogłasza kobiecy Battle Royal, którego zwyciężczyni dołączy do walki mistrzowskiej na TLC.

Tag Team Match: The Usos pokonali The Bar

Po meczu przenosimy się na zaplecze, gdzie widzimy The Miza w towarzystwie The New Day. Mizanin myśli, że śmieją się przy oglądaniu Marine 6, lecz Xavier mówi, iż oglądają jego walkę sprzed tygodnia z lokalnymi kompetytorami. Miz przypomina, że walczył na Survivor Series ramie w ramie z Shanem. The New Day przypomina jednak, że tylko oni ze SmackDown wygrali. Podirytowany Miz mówi, że pokonałby każdego z nich.

Wracamy do ringu, w którego kierunku zmierza AJ Styles. Mówi on o swojej utracie pasa 2 tygodnie temu. Powiedział, że nikt nie lubi przegrywać, ale nie podoba mu się sposób, w jaki przegrał. Pokazał on fragment tamtej walki. Rozumie, że Daniel chciał zdobyć pas WWE, ale nie wiedział, że posunie się tak daleko. Dodatkowo po meczu został przez niego zaatakowany, co bardzo się nie podobało. Styles mówi, że był w domu, gdy Bryan ogłaszał, że wszystkim znany Daniel już nie żyje, a pojawił się Nowy Daniel Bryan. AJ zamierzą stłuc Bryana i może to zrobić nawet teraz. Po chantach publiczności “Yes”, Styles poinformował, że mistrza nie ma dzisiaj z nami. AJ mówi Bryanowi, żeby pamiętał o walce na TLC, oraz żeby wziął tytuł WWE, który należy do niego.

W tym miejscu miała odbyć się walka Nakamury z Rusevem, lecz United States Champion zaatakował Ruseva przed gongiem i do owej walki nie doszło. Dwukrotnie wykonał on Kinshase na Bułgarze.

Jesteśmy świadkami 20-lecia kariery Jeffa Hardego w WWE. Jeff dziękuje wszystkim, za bycie przy nim w tym szalonym okresie. Powiedział, że to dzięki WWE mógł być tym Charismatic Enigmom, którego wszyscy znają. Pomimo tego, że przeżywał wzloty i upadki, fani zawsze byli przy nim, za co bardzo dziękuje. Mówi, że nie byłoby go tu, gdyby nie Beth (jego żona) i jego dzieci. Od razu mówi, że to nie jest przemowa pożegnalna, bo sam nie wie, kiedy to wszystko się skończy.

Na arenie pojawia się Samoa Joe, który przeprasza za swoje spóźnienie. Mówi, że chciał przyjść szampanem, ale to nie jest dobry pomysł, by wznosić toast dla Jeffa. Shane karze Joe odłożyć mikrofon, lecz Hardy go powstrzymuje. Joe mówi, że nie zamierza świętować słabości, oraz nie wierzy w drugą szansę, gdy ludzie tacy jak on nie dostali tej pierwszej. Samoa nie chce uwierzyć, że pomimo tylu błędów Jeffa, nadal jest stawiany na piedestale. Następnym razem, gdy będzie bezsilny, poda swoją pomocną dłoń. Będzie to pomoc szybka i niebezbolesna. Jeff odpowiada, że w ciągu tych 20 lat, 20 razy zamierzał skończyć kariere, lecz jeśli Joe chce, to mogą teraz zawalczyć. Pomimo gotowości Hardego, Joe opuścił arenę.

One on One Match: Kofi Kingstone (z Big E i Xavierem Woodsem) pokonał The Miza

Na arenie pojawił się Randy Orton, który mówi, że ludzie używali różnych negatywnych słów dot. zeszłotygodniowych wydarzeń. On jednak użyłby słowa euforia. Nigdy nie rozumiał, co jest takiego niezwykłego w kawałku śmiecia, który Rey nosił na twarzy. Uważa, że jego zachowanie nie miało na celu obrażenie jego kultury, lecz zrzucenie go z piedestału, na który ludzie go wnieśli. Orton chciał pokazać, że to kolejna z jego licznych ofiar. Na arenie pojawia się Rey, który mknie w kierunku Ortona i dochodzi do bójki. Po chwili dominacji Reya, to Randy przejmuje inicjatywę. Na sam koniec Orton przyłożył Mysterio krzesło do szyi i uderzył nim o schody.

1# Contenders Women’s Battle Royal

Eliminacje:

Lana ->Zelina Vega

The IIconics -> Lana

Asuka -> The Ilconics

Asuka -> Carmella

Naomi -> Mandy Rose

Sonya Deville -> Naomi

Asuka -> Sonya Deville

Zwyciężczynią starcia i zarazem trzecią uczestniczką TLC Matchu o pas kobiet SmackDown została ASUKA!

Artykuł SMACKDOWN LIVE 28.11.2018 – WYNIKI pochodzi z serwisu WrestleOne.

One on One Match: Charlotte Flair pokonała Billie Kay

Po walce Charlotte Flair zaprosiła do ringu Peyton Royce, by ta również a nią zawalczyła.

One on One Match: Charlotte Flair pokonała Peyton Royce przez DQ

Po meczu zawodniczki zaatakowały byłą mistrzynię, lecz ta poradziła sobie ze swoimi oponentkami.

Na ekranie pojawia nam się Rey Mysterio, który ma krótką wiadomość do Ortona. Twierdzi, że Orton chce mu zrobić to samo, co Jeffowi Hardy’emu, lecz Rey nie zamierza być kolejną ofiarą Vipera.

Drodzy Państwo, czas na MizTV! Przy wejściu Miza mogliśmy usłyszeć od fanów jego charakterystyczny okrzyk: “Miz is AWESOME!”. Ten im podziękował i zaprosił na ring Komisarza SD Shane’a McMahona. Miz mówił o wydarzeniach z Survivor Series, gdy zostali jako ostatni i walczyli do samego końca. Uważa, że razem stanowiliby najlepszy team na świecie. Zaprosił do ringu lokalnych zawodników, aby z nimi zawalczyć.

Tag Team Match: The Bryan Brothers pokonali Miza i Shane’a McMahona (!)

Na ringu obok zastawionego stołu ujrzeliśmy The New Day. Świętują oni Święto Dziękczynienia. Powiedzieli, że są wdzięczni za swoje zwycięstwo na Survivor Series, które nie liczyło się niestety do ogólnego wyniku SmackDown vs RAW. Dodatkowo Woods dziękuje za 2TB miejsca na dysku, bo dzięki temu może grać w Red Dead Redemption 2 bez usuwania innych i Big E podziękował za piersi… indycze. Na ring wchodzą mistrzowie Tag Team SD wraz z Big Showem. Po krótkiej wymianie zdań dochodzi do walki pomiędzy nimi.

Six Man Tag Thanksgiving Feast Fight: The New Day pokonali The Bar i Big Showa

Krótkie promo Ortona. Powiedział, że ludzie myślą, iż maska Reya coś znaczy, lecz to nieprawda. Postanowił ją zniszczyć, tak samo jak jej właściciela. Rey niech czeka na RKO.

Tag Team Match: Asuka i Naomi pokonały Mandy Rose i Sonyę Deville

W stronę ringu zmierza Daniel Bryan, lecz już bez chantów “Yes, Yes, Yes!”. Zaczyna od tego, że popełnił zdradę odchodząc trzy lata temu na emeryturę. Od tamtego czasu jeździł po całym kraju i robił wszystko, aby móc powrócić do ringu i dalej walczyć. Nazwał on idiotami ludzi, którzy poniekąd znaleźli swojego nowego ulubieńca i chantowali mu. Nie mógł znieść, że “Yes!” było coraz cichsze z tygodnia na tydzień. Gdy podczas walki z AJ Stylesem nadarzyła się okazja, by spełnić marzenia, wykorzystał je, kopiąc Stylesa w krocze. Zdał sobie sprawę, że nie musiał wygrać na Survivor Series, aby być zwycięzcom. Przegrał, aby Lesnar pokonał swoją słabość. Od tamtej pory umarł Daniel Bryan, którego wszyscy znają, a pojawił się “Nowy Daniel Bryan”. Po zakończeniu proma stanął na stole komentatorskim unosząc tytuł ku górze.

One on One Match: Randy Orton pokonał Reya Mysterio

Artykuł SMACKDOWN LIVE 21.11.2018 – WYNIKI pochodzi z serwisu WrestleOne.

KICK-OFF

Tag Team Survivor Series Elimination Match – Bobby Roode & Chad Gable, The Ascension, Lucha House Party, B-Team & The Revival (Raw) vs. The Usos, New Day, Good Brothers, SAnitY & The Colons (SmackDown)

Eliminacje:

1. The Colons – wyeliminowani przez The Revival,

2. The Ascension – wyeliminowani przez The New Day,

3. Lucha House Party – wyeliminowani przez The Usos,

4. The New Day – wyeliminowani przez The Revival,

5. The Revival – wyeliminowani przez The Usos.

Zwycięzcy – Team SmackDown

—

GALA GŁÓWNA

Women’s Survivor Series Elimination Match – Natalya, Mickie James, Nia Jax, Tamina Snuka & Ruby Riott (Raw) vs. Carmella, Naomi, Asuka, Sonya Deville & Mandy Rose (SmackDown)

Eliminacje:

1. Naomi – wyeliminowana przez Taminę Snukę po superkicku,

2. Tamina Snuka – wyeliminowana zaraz po eliminacji Naomi. Przerolowana przez Carmellę,

3. Micky James – wyeliminowana przez Mandy Rose która zmieniła się niepostrzeżenie z Sonyą Deville i wręcz po tym gdy Sonya wykonała całą robotę w ringu, ta weszła i przypięła Micky, “kradnąc” tym samym przypięcie Sonyi,

4. Carmella – wyeliminowana przez Bayley po Bayley-To-Belly,

5. Mandy Rose – wyeliminowana przez Sashę Banks po Bank Statement i zmuszeniu do poddania się,

6. Bayley i Sonya Deville – podwójne wyliczenie poza ringowe,

7. Sasha Banks – wyeliminowana przez Asukę, po tym jak Nia Jax zrzuciła ją z narożnika, tym samym zdradzając swoją tag-team partnerkę,

8. Asuka – wyeliminowana przez Nia Jax, po tym jak Nia weszła do ringu, wykonała leg dropy oraz samoan drop, co w konsekwencji doprowadziło do przypięcia i odliczenia Asuki do trzech.

Zwyciężczynie – Team Raw

—

Midcard Champions – Seth Rollins (Raw, IC) vs. Shinsuke Nakamura (SmackDown, U.S.)

Dla wielu ta walka miała być symbolem dynamiczności gali, jak się jednak okazało nie do końca spełniła swoją rolę. Przez praktycznie całą część walki oglądaliśmy dość wolne i statyczne akcje, nie wyróżniające się niczym na tle tego co już Panowie pokazywali wcześniej. Ciosy jak i kopnięcia były oczywiście mocne i solidne, tak, że widać było, że Panowie je odczuwają. Pomimo tego, że ciosy i kopnięcia były mocne, to wciąż szwankowała tutaj dynamika. Spośród tych dwóch Panów, to tylko Seth Rollins próbował nadać walce tempa, jednakże każda jego próba przyśpieszenia walki, kończyła się szybką odpowiedzią ze strony Nakamury i szybkim powrotem do statyczności i opanowania. Kluczowym momentem tej walki była ostatnia sekwencja, gdzie to Nakamura nie trafił Kinshasy, ale za to w odpowiedzi dostał potężny Curb Stomp, po którym Rollins przypiął i doprowadził do odliczenia Nakamury do trzech.

Zwycięzca – Seth Rollins [RAW]

—

Tag Team Champions – AOP (Raw) vs. The Bar (SmackDown)

Walka pomiędzy tymi dwoma drużynami znacząco różniła się od poprzedniej. Tutaj od początku do końca mieliśmy narzucone odpowiednie tempo co sprawiało, że praktycznie w żadnym momencie pojedynku, nie można było się nudzić. Obie drużyny prowadziły dość wyrównane starcie i odziwo w całym pojedynku nie mieliśmy prawie żadnej ingerencji ze strony Maverica (menadżer AOP) oraz Big Showa. Interwencja tych dwóch Panów odbyła się dopiero pod koniec pojedynku i była ona kluczowa, gdyż przesądziła o wyniku walki.

Kiedy AOP zaczęła się wymykać sytuacja spod kontroli, to Maveric odwrócił uwagę Sheamusa, po czym gdy jednak Sheamus dał radę wykonać wcześniej planowany finisher, Maveric położył nogę na linie jednego z członków AOP, zmuszając sędziego do przerwania liczenia i odebrania możliwości wygrania tego pojedynku przez The Bar. Następnie za Mavericem ruszył Cesaro, jednakże długo go nie musiał gonić, gdyż Big Show nastawił tylko bark, a Maveric w niego po prostu wleciał. Po upadku Maverica, Big Show złapał go za kark ustawiając na krawędzi ringu i dusząc, co doprowadziło do tego, że menadżer AOP zsikał się w spodnie. Sytuacja z pewnością komiczna, jednakże na tyle nieprzewidywalna, że całkowicie zdekoncentrowała The Bar i Big Showa, którzy to skupili się na Mavericu, co z kolei wykorzystało AOP, wykonując swoją akcję kończącą na Sheamusie, przypinając go i doprowadzając do odliczenia do trzech.

Zwycięzcy – AOP [RAW]

—

WWE Cruiserweight Championship – Buddy Murphy (c) vs. Mustafa Ali

Kolejny pojedynek należał do dywizji Cruiserweight, gdzie pasa bronił Buddy Murphy, a pretendentem był Mustafa Ali. Walka jak przystało na tą dywizję była szybka, dynamiczna, pełna widowiskowych i groźnych akcji. Sam pojedynek zaoferował nam między innymi kilka przekombinowanych ddt, akcje/upadki poza ring czy serię zmodyfikowanych standardowych akcji. Walka z pewnością do tej części gali zrobiła największe wrażenie u publiczności, gdyż tak jak w poprzednich walkach, mogliśmy głównie zanotować ciszę, tak nagle tutaj zaczęto skandować “2O5” oraz “This is Awesome”.

Pojedynek zakończył się po kontrze Buddiego, gdzie to trafił kolanem w twarz Mustafy, a następnie przeszedł do swojego finishera, przypiął i doprowadził do odliczenia Aliego do trzech.

Zwycięzca – Buddy Murphy

—

Men’s Survivor Series Elimination Match – Braun Strowman, Dolph Ziggler, Drew McIntyre, Finn Balor & Bobby Lashley (Raw) vs. The Miz, Shane McMahon, Samoa Joe, Rey Mysterio & Jeff Hardy (SmackDown)

Eliminacje:

1. Samoa Joe – wyeliminowany przez Drew McIntyre po Claymore Kicku,

2. Finn Balor – wyeliminowany przez Reya Mysterio po 619 i Splashu,

3. Dolph Ziggler – wyeliminowany przez Shane McMahona po Coast to Coast,

4. Jeff Hardy – wyeliminowany przez Brauna Strowmana po Running Powerslamie,

5. Rey Mysterio – wyeliminowany przez Brauna Strowmana po Running Powerslamie,

6. The Miz – wyeliminowany przez Brauna Strowmana po Running Powerslamie,

7. Shane McMahon – wyeliminowany przez Brauna Strowmana po Runnik Powerslamie.

Zwycięzcy – Team Raw

—

Women’s Champions – Ronda Rousey (Raw) vs. Charlotte Flair (SmackDown)

Na sam początek należy wspomnieć, że pomimo iż pojedynek nosi nazwę “Women’s Champions”, to tylko Ronda Rousey była w tej walce mistrzynią. Powodem takiej sytuacji jest fakt, że Becky Lynch podczas przedostatniej gali SmackDown Live doznała kontuzji (złamanie nosa + lekkie wstrząśnięcie mózgu), co wyeliminowało ją z rywalizacji, a na jej miejsce weszła Charlotte Flair.

Co do samej walki, to była to jedna z najlepszych walk, jeśli nie najlepsza tego wieczoru. Starcie od samego początku było niesamowicie zacięte, do tego stopnia, że nie brakowało nam tam krwi. Po zaciętej walce w parterze, Charlotte niefortunnie uderzyła łokciem w twarz Rondę, co spowodowało u niej krwawienie. Od tego momentu spora część pojedynku należała do Charlotte, choć Ronda Rousey miała wiele prób i starań by przejąć kontrolę, to i tak ostatecznie Charlotte wychodziła zwycięsko. W walce zobaczyliśmy między innymi nieudany moonsault, armbary, figure four leg lock, serię ciosów, rzutów czy chopów. Ostatecznie jednak kiedy to obie Panie były już ledwo żywe, a krew mieszała się z potem, to Ronda objęła delikatne prowadzenie. Po przejęciu prowadzenia, walka przeniosła się poza ring, gdzie to Ronda ruszyła w stronę Charlotte, która to z kolei zaatakowała mistrzynię kobiet Raw kijem do kendo, powodując tym samym dyskwalifikację i zwycięstwo Rondy Rousey.

Po walce zobaczyliśmy jeszcze brutalny atak ze strony Charlotte, gdzie użyte zostały kije do kendo oraz stalowe krzesło (nałożone zostało na głowę Rondy, po czym nastąpił naskok i ryzyko odniesienia bardzo poważnego urazu szyi). W ringu pojawili się sędziowie, natomiast i z nimi poradziła sobie Charlotte. Dopiero interwencja ochrony pozwoliła spokojnie rozdzielić Panie i dała możliwość dojścia do siebie Rondzie.

Zwyciężczyni – Ronda Rousey [RAW]

—

Heavyweight Champions – Brock Lesnar (Raw, Universal) vs. Daniel Bryan (SmackDown, WWE)

Pojedynek z początku wydawał się być kolejnym wolnym i statycznym starciem, w którym dominować będzie Lesnar. Co się jednak okazało, pomimo tego, że początek walki należał zdecydowanie do Lesnara, który to dewastował Bryana na różne sposoby, od suplexów aż po F5, to w pewnym momencie doszło do przełomu. Przełomem w tej walce był nagły zryw Bryana i seria ciosów wymierzona w stronę Lesnara. Lesnar zaczął być atakowany poprzez dropkicki, kopnięcia, ciosy, yes locka, running knee czy nawet doszło do wepchnięcia go w stalowy narożnik i lekkiego kontuzjowania nogi. Finalnie jednak akcje Bryana zamiast męczyć Lesnara i powodować u niego słabnięcie, wywołały u niego wzrost adrenaliny, co skutkowało błyskawicznym zerwaniem się na nogi i wykonaniem F5. Jak się okazało F5 wykonane przez Lesnara było tym ostatecznym, tak więc zaraz po nim Bryan został przypięty i odliczony do trzech.

Zwycięzca – Brock Lesnar [RAW]

WYNIK KOŃCOWY – RAW 6:1 SMACKDOWN

Artykuł WYNIKI WWE SURVIVOR SERIES 2018 pochodzi z serwisu WrestleOne.